Diagonale Versteviging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Diagonale versteviging, ook bekend als windverband of stabiliteitsverband, zijn structurele elementen die diagonaal in een constructie worden geplaatst om de stijfheid te vergroten en horizontale krachten op te vangen en af te dragen naar de fundering.
Omschrijving
Diagonale versteviging wordt toegepast in constructies om stabiliteit te bieden tegen horizontale belastingen zoals wind en aardbevingskrachten. Ze zorgen ervoor dat de constructie minder vervormt en dragen bij aan de algehele structurele integriteit. Deze elementen vormen onvervormbare driehoeken binnen het constructieve raamwerk van bijvoorbeeld kolommen en balken. Afhankelijk van het ontwerp en de benodigde sterkte kunnen diagonale verstevigingen uitgevoerd worden als staven, kabels of schoren. Ze zijn essentieel in constructies waar metselwerk, dat van nature stabiliteit biedt, niet aanwezig is, zoals bij gebouwen met metalen wanden of open gevels.
Toepassingen en Vormen
Diagonale verstevigingen worden in diverse constructies toegepast, waaronder gebouwen (zoals fabriekshallen), bruggen en torens. Ze kunnen verschillende vormen aannemen. Een veelvoorkomende vorm is het kruisverband, waarbij twee diagonale elementen elkaar kruisen in een 'X'-vorm. Dit kan worden uitgevoerd met bijvoorbeeld staalkabels, staven of hoeklijnen. Een andere vorm is de schoor, een schuin geplaatste balk of stijl die de stijfheid van een constructie vergroot of iets schraagt. Windverbanden kunnen ook nastelbaar zijn, wat de montage vereenvoudigt en maattoleranties kan opvangen.
Vergelijkbare termen
Schoren
Gebruikte bronnen: